Καραβίτης

“Πάμε πάλι στο Παγκράτι πού’ναι οι δρόμοι του γεμάτοι με χαρούμενες φωνές την Κυριακή!”

Αυτά έλεγε μεταξύ άλλων ένα δημοφιλές λαϊκό τραγούδι περασμένων δεκαετιών.

Οι καλοφαγάδες φυσικά της πρωτεύουσας δεν περίμεναν το τραγούδι αυτό να τους παροτρύνει να πηγαίνουν συχνά στην όμορφη αυτή γειτονιά της Αθήνας. Το είχε κάνει με το δικό της τρόπο πολλά χρόνια πριν η γνωστή σε όλους τους καλοφαγάδες ταβέρνα “ Καραβίτης” η οποία δημιουργήθηκε σε θέση που κατείχε καρβουνιάρικο του 1920. Τη νέα λαϊκή αυτή ταβέρνα της εποχής εκείνης πολύ σύντομα πήραν πρέφα οι παλιοί ρεμπέτες – με πρώτον και καλύτερο τον Παπαϊωνάννου – και την μετέτρεψαν σε στέκι τους λόγω κυρίως της εκπληκτικής ρετσίνας που απολάμβαναν εκεί.

Περνώντας τα χρόνια ο Καραβίτης είδε το κοινό του να αλλάζει. Επώνυμοι έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες και διανοητές σύχναζαν πλέον εκεί. Ο Χατζηδάκις, ο Γκάτσος, γνωστοί ηθοποιοί της εποχής, υπήρξαν συχνοί θαμώνες.

Διάσημα πλέον στο μενού της ταβέρνας έγιναν αρκετά πιάτα μεταξύ των οποίων και οι περιβόητοι αρωματικοί της κεφτέδες. Σήμερα μπορούμε να απολαύσουμε εξαιρετικό κοκκινιστό μοσχαράκι, υπέροχη μελιτζανοσαλάτα, το εκπληκτικό σταμνάκι, γεμιστό μπιφτέκι, λεπτό παϊδάκι, μοναδικές τηγανητές πατάτες…

Τα χρόνια που πέρασαν άφησαν στην ταβέρνα μεγάλη κληρονομιά. Την εκπληκτική πάνω απ’ όλα κουζίνα η οποία οφείλεται στην τέχνη τη μαγειρική που συνεχώς εξελίσσεται, αλλά και στις αυθεντικές, παραδοσιακές, πρώτες ύλες.

Την ευγένεια και την άριστη εξυπηρέτηση του προσωπικού. Την παραδοσιακή ατμόσφαιρα την οποία τονίζουν δύο “συστοιχίες” βαρελιών που στέκουν εκεί από την εποχή που τα κάρα έφερναν τη ρετσίνα από τα Σπάτα. Το ξύλινο ταβάνι, τα παλιά αντικείμενα, μια κρεμασμένη στο τοίχο κιθάρα που περιμένει εκεί όποιον θέλει να χαϊδέψει τις χορδές της!