Τα χελιδονίσματα!

Η έλευση της Άνοιξης γιορταζόταν κατα παράδοση με κάθε είδους προετοιμασίες και έθιμα. Οι νεότεροι ξεχύνονταν στους δρόμους για να τραγουδήσουν τα χελιδονίσματα, που δεν ήταν άλλα από τα κάλαντα της άνοιξης. Τα παιδιά κυκλοφορούσαν στις πόλεις και τα χωριά κρατώντας ένα ομοίωμα χελιδονιού και ζητουσαν σε αντάλλαγμα χρήματα και φιλέματα. Οι γυναίκες επίσης στρώνονταν στη δουλειά καθώς καθάριζαν τα σπίτια από άκρη σε άκρη για να ξεκουμπιστεί ο χειμώνας! Ωστόσο, όσο και αν γιόρταζαν τον ερχομό του Μάρτη, του λεγόμενου και Ανοιξιάτη, όλοι ήξεραν πως πιο κυκλοθυμικός και απρόβλεπτος μήνας δεν υπάρχει. Φαίνεται πως η μετεωρολογική αστάθεια του πρώτου μήνα της Άνοιξης πάντα κέντριζε ζωηρά τη λαϊκή φαντασία και έτσι δεν είναι λίγες οι ιστορίες που αφηγούνται τα παθήματα και τις αναποδιές του.
Λέγεται πως ο φίλος μας ο Μάρτης ήταν κάποτε ο πρώτος μήνας του χρόνου, αλλά με αφορμή ένα βαρέλι κρασί τσακώθηκε με τα αδέλφια του και έπεσε κατηγορία! Όλα ξεκίνησαν όταν αποφάσισαν οι δωδεκα μήνες να φτιάξουν λίγο κρασάκι για να δροσίζονται μια στο τόσο. Ο Μάρτης που σε όλα ήθελε να ηγείται επέμεινε να πάρει προτεραιότητα στην δοκιμή. Και έτσι και έγινε. Μόνο που σαν πήρε σειρά ο Απρίλης ανακάλυψε οργισμένος πως ο αδελφός του δεν είχε αφήσει ούτε στάλα. Κακός χαμός έγινε και ο Μάρτης έφαγε…το ξύλο της χρονιάς του! Και, σαν να μην έφτανε αυτό, έχασε και την πρώτη θέση στη σειρά του έτους. Ε, από τότε κάθε φορά που νοσταλγεί την σκανταλιά του γελάει και ο ηλιος χαμογελά, μα σαν συλλογιέται την τιμωρία που έφαγε, βροντάει και αστράφτει.
Σύμφωνα με μια άλλη παράδοση, οι κακοκαιρίες που παρατηρούνται στο τέλος του Μαρτίου, ονομάζονται και “μέρες τις γριάς” και οφείλουν την ύπαρξη τους σε μια ηλικιωμένη γυναίκα που τόλμησε να βγάλει γλώσσα στον θυμωσιάρη μήνα! Βλέπετε, μια χρονιά που ο καιρός ήταν καλός γέννησε η γίδα της, αν και συνήθως τα ζώα δεν γεννούσαν τον Μάρτη λόγω κρύου. “Για τ΄ πομπή σου γέρο-Μάρτη, έβγαλα κι εγώ κατσίκια”, έσκουζε η γριά περιχαρής. “Έτσι είσαι;”, είπε αυτός και έριξε μια παγωνιά χωρίς προηγούμενο! Στη φούρια του επάνω σούφρωσε και 3 ημέρες απο τον Φλεβάρη και τον άφησε τον φουκαρά λειψό με 28 ημέρες.
Άλλα, πάλι, λαογραφικά κουτσομπολιά θέλουν τον Μάρτη παντρεμένο με δύο γυναίκες. Δίγαμος ο τύπος!

Μόνο που η μία ήταν φτωχή και άσχημη και η άλλη όμορφη και πλούσια. Όταν τα βράδια στο κρεβάτι γύριζε από τη μεριά της όμορφης, μας χόρταινε λιακάδες, όταν όμως γύριζε από τη μεριά της άσχημης, μας τρέλαινε στην κακοκαιρία και τη χιονοθύελλα! Κατανοητό, αλλά εμείς τί φταίμε;
Να λοιπόν γιατί ποτέ δεν ξέρεις με τον Μάρτη… Όπως λέει και η παροιμία, “Μάρτης είναι χάδια κάνει, πότε κλαίει, πότε γελά”!

Πηγή: edu.klimaka.gr