Το έθιμο της Τζαμάλας

Το έθιμο της Τζαμάλας
είναι ένα γονιμοποιητικό δρώμενο του οργώματος και της σποράς των αγρών. Γινόταν στη Θράκη την εποχή του Φθινοπώρου, σε κάποιες δε περιοχές τη μέρα της γιορτής του Αγίου Δημητρίου.
Επειδή Τζαμάλα στα αραβικά σημαίνει καμήλα – μια προσωποποίηση θηλυκής οντότητας με γονιμοποιητική σημασία – οι γεωργοί κάθε περιοχής που συμμετείχαν στο δρώμενο έφτιαχναν με ξύλα έναν μεγάλο σκελετό καμήλας, τον τύλιγαν με πανιά και προβιές, του έβαζαν ουρά και ένα μακρύ κοντάρι για λαιμό, πάνω στο οποίο στήριζαν κεφάλι αλόγου ή βοδιού με δόντια. Τέλος το σκέπαζαν με προβιά στολισμένη με χάντρες. Πάνω στην καμήλα έριχναν μακρύ χαλί κάτω απ’ το οποίο έμπαιναν 4 άντρες, έτσι ώστε όταν περπατούσαν φαινόταν σα να περπατούσε η τζαμάλα.
Πάνω στη τζαμάλα τέλος κάθιζαν ένα ψεύτικο παιδί, που το βαστούσε ο τζαμάλης ο οποίος είχε καμπούρα και κουδούνια στη μέση του.
Μετά το ηλιοβασίλεμα γύριζαν στα σπίτια με τραγούδια και γέλια. Έξω από κάθε σπίτι φώναζαν: «Ε! κερά! Καλή χρονιά, καλό μπερικέτι (=σοδειά) και πολύχρονη…».
Το πότε γεννήθηκε το έθιμο αυτό είναι απροσδιόριστο. Μεταφέρονταν από γενιά σε γενιά και τηρούνταν με θρησκευτική ευλάβεια. Ήταν κάτι παραπάνω από πολιτιστική εκδήλωση. Σε καμιά περίπτωση δεν έβλεπες τους πρωταγωνιστές να σαχλαμαρίζουν. Παιζόταν με τη σοβαρότητα της αρχαίας τραγωδίας.
πηγή: www.protothema.gr/greece/article/440187/anaviose-to-ethimo-tis-kamilas-sti-galatista/

Μοιραστείτε το έθιμο

Ήθη και Έθιμα